موسسه حکمت گفتمان بیدار

تنوع زبان ها و گویش ها در چین

تنوع زبان ها و گویش ها در چین

آنچه در اینجا می خوانید...

چین کشوری پهناور است و جمعیت بسیار زیادی دارد. مناطق مختلف جغرافیایی و جمعیت بالای آن باعث ایجاد تفاوت در فرهنگ، رسوم، افکار، گویش و حتی زبان های آن شده است. پس عجیب نیست اگر بگوییم که در چین گویش های بسیار زیادی وجود دارد.

زبان رسمی کشور چین ماندارین نامیده می شود که بر اساس گویش پکن، پایتخت چین (北京,bêijīng) به وجود آمده است.

علاوه بر گویش‌ پکنی، بسیاری از استان ها و مناطق دارای گویش منحصر به فرد خود هستند. اگر گویش رسمی برای کل کشور وجود نداشت خود چینی زبان ها در ارتباط با یکدیگر دچار مشکل می شدند.

برای مثال در جنوب چین، استان گوانگ دونگ، به زبان کانتونی صحبت می کنند. تفاوت زبان ماندارین و کانتونی در این است که در زبان ماندارین چهار تن صدای اصلی و یک تن صدای فرعی وجود دارد در حالی که کانتونی دارای نُه تن صدا است همچنین، در هنگ کنگ که به زبان کانتونی صحبت می کنند از سبک نوشتار قدیمی و سنتی استفاده می کنند اما در استان گوانگ دونگ هم با اینکه از زبان کانتونی استفاده می شود اما بیشتر آنها از کاراکتر های ساده شده برای نوشتار استفاده می کنند و فرزندان آنها بعد از ورود به مدرسه زبان ماندارین را یاد می گیرند.

در چین چند نوع زبان وجود دارد مانند زبان ماندارین، شانگهای و کانتونی. هر کدام از این زبان ها تعداد قابل توجهی گویشور دارد.

 

زبانتعداد گویشور
زبان ماندارین۸۵۰،۰۰۰،۰۰۰
زبان شانگهای۹۵،۰۰۰،۰۰۰
زبان کانتونی۸۰،۰۰۰،۰۰۰

زبان رایج در هنگ کنگ و استان گوانگ دونگ زبان کانتونی است. در هنگ کنگ و تایوان از شکل سنتی استفاده می کنند و از زبان کانتونی در هنگ کنگ و استان گوانگ دونگ و گوانگ شی (استان های جنوبی) استفاده می شود.

در هابی(  (hebeiزبان “جین” رواج دارد اما در قسمتی از این استان  گویش محلی دارند که به لحاظ تلفظی با ماندارین متفاوت است. به همین دلیل یک شهروند اهل پکن احتمالا به راحتی نتواند با آنها ارتباط بر قرار کند.

زبان شناسان درباره ی اینکه “جین” گویش است یا نوعی زبان مستقل، اتفاق نظر ندارند. در حالی که یک سری از آنها معتقدند که جین یک گویش از زیر شاخه ی ماندارین است گروه دیگر آن را یک زبان جداگانه تلقی می کنند.

پیشنهاد مطالعه: معرفی اعیاد و جشن های چینی (توضیحات کامل)

در استان سیچوان مردم به گویشی صحبت میکنند که بسیار با گویش های دیگر تفاوت دارد. تفاوت این گویش با گویش دیگر زبان های چینی به قدری زیاد است که چینی های غیر سیچوانی فقط کمی از آن را متوجه می شوند.

در شهر شانگهای افراد تحصیل کرده و ثروتمند زیادی وجود دارند. با وجود اینکه شانگهای زبان منحصر به فرد خودش را دارد، مردم این شهر به زبان ماندارین هم تسلط دارند.

در استان فوجین از زبانی به نام مین و در استان هونن از زبان شیانگ استفاده می شود که به ترتیب دارای 60,000,000 و 50,000,000 گویشور هستند.

در این مقاله به بخشی از گویش ها و زبان های متفاوت کشور چین اشاره کردیم که‌ آشنایی با آنها مارا به شناخت بیشتر این فرهنگ کهن نزدیک می کند.


“آوا شفیعی، مدرس زبان چینی حکمت گفتمان بیدار”

این مطلب را به اشتراک بگذارید

بیشتر بخوانید...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سمینار مناسب چه کسانی است؟

علاقمندان به زبان روسی

مدرسین زبان روسی

علاقمندان به تحصیل در کشورهای روس زبان

علاقمندان به کار و تجارت با روس ها

برای اطلاعات بیشتر با شماره ۰۲۱۸۸۰۸۸۳۵۳ تماس بگیرید